معنی عرق خانه - جستجوی لغت در جدول جو

عرق خانه

لغت نامه دهخدا

حرم خانه

حرم سرا، اندرون سرای، اندرونی

فرهنگ فارسی عمید

عشرت خانه

محل عیش و عشرت، جای خوش گذرانی

فرهنگ فارسی عمید

طرب خانه

طرب سرای، جای شادی و طرب، محل عیش و عشرت

فرهنگ فارسی عمید

عزب خانه

خانه ای که چند مرد مجرد برای خوش گذرانی در آن به سر می برند، روسپی خانه

فرهنگ فارسی عمید

گرم خانه

جای گرم، خانۀ گرم

فرهنگ فارسی عمید

عروس خانه

(عَ نَ / نِ)

جایی که محل عروسی است. خانه ای که در آن عروسی برپاست. (فرهنگ فارسی معین). خانه عروس. بیت العروس. رجوع به بیت العروس شود

لغت نامه دهخدا

طرب خانه

(طَ رَ نَ / نِ)

طرب سرای. طرب گاه. جایگاه شادی و طرب:
روی خاکی و نم چشم مرا خوار مدار
چرخ فیروزه طربخانه ازین کهگل کرد.
حافظ.
در زوایای طرب خانه جمشید فلک
ارغنون ساز کند زهره به آهنگ سماع.
حافظ

لغت نامه دهخدا

زراق خانه

(زَرْرا نَ / نِ)

بمعنی خانه ای که باشندگان آن اهل نفاق و ریا باشند. (غیاث اللغات) (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

عمل خانه

(عَ مَ نَ / نِ)

دیوانخانه. (غیاث اللغات). جای نشستن حاکم و عامل و دیوانخانه. و آن را در عرف هندوستان ’کچهری’ گویند. (آنندراج). رجوع به عمل شود:
عمل خانه دل به فرمان توست
زبان خود عمل دار دیوان توست.
نظامی

لغت نامه دهخدا

عیش خانه

(عَ / عِ نَ / نِ)

محل عیش. خانه عیش و عشرت وخوشگذرانی. عشرتکده. عشرت گاه. عیشستان:
دنیا برای بیخبران عیش خانه ایست
مرغ حریص را گره دام دانه ایست.
صائب (از آنندراج)

لغت نامه دهخدا

عدم خانه

(عَ دَ نَ / نِ)

جهان نیستی. عالم قبل از وجود، عالم بعد از وجود:
خلوت خود ساز عدم خانه را
بازگذار این ده ویرانه را.
نظامی.
هستی او تا به عدم خانه بود
نقش وجود از همه بیگانه بود.
امیرخسرو (از آنندراج)

لغت نامه دهخدا

عزب خانه

(عَزَ نَ / نِ)

جایی که مردان مجرد گرد آیند و با زنان بطور مشروع یا نامشروع مباشرت کنند. (فرهنگ فارسی معین). خانه نهانی که جوانان زن ناکرده دارند عیش های نهانی را. خلوت خانه پسران مجرد. خانه بی اغیار عزبی را. (یادداشت مرحوم دهخدا) :
با ثنای تو عقد بسته بهم
در عزب خانه عیسی مریم.
سنائی.
نفس نباتی ار به عزب خانه بازشد
عیبش مکن که مادر بستان سترون است.
انوری.
باد ازو ناردانه کرده جدا
چون عزب خانه های زنبور است.
؟ (از تاج المآثر).
برسم جوانان نوخاسته
عزب خانه و خلوت آراسته.
نزاری قهستانی

لغت نامه دهخدا

عقربخانه

(عَ رَ نَ / نِ)

کنایه از انگشتدان. (از برهان). کنایه از منقل. (آنندراج) ، کنایه از سوزن دان. (برهان). کنایه از کیسه ای که در آن سوزن و امثال آن نگه دارند. (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

درس خانه

(دَ نَ / نِ)

مدرسه. مکتب. درسگاه. (آنندراج) :
پرواز دانشم ز عناصر برون نرفت
دارم ز درس خانه او لوح در کنار.
؟ (از آنندراج)

لغت نامه دهخدا

علف خانه

(عَ لَ نَ / نِ)

خانه ای که در آن کاه انبار کنند. (بهار عجم) (آنندراج) ، کنایه از دنیا و عالم کون و فساد است. (برهان) (ناظم الاطباء) (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

ضرب خانه

(ضَنَ / نِ)

ضرابخانه. میخکده. دارالضرب

لغت نامه دهخدا

چرک خانه

(چُ رَ نَ / نِ)

دهی از دهستان چری بخش حومه شهرستان قوچان که در 48هزارگزی شمال باختری قوچان واقع است. کوهستانی و معتدل است و 87 تن سکنه دارد. آبش از چشمه، محصولش غلات، شغل اهالی زراعت وراهش مالرو است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9)

لغت نامه دهخدا

گرم خانه

(گَ نَ / نِ)

خانه ای که در زیر زمین برای سکونت ایام سرما سازند. (آنندراج) ، گلخانه. محلی که برای پرورش گل و گیاه در آفتاب رو با شیشه ها میکنند و با طرزی خاص بوسیلۀ پهن یا بخاری یا لولۀ آب گرم حرارت بدانجامیدهند. محل پرورش گل در زمستان. رجوع به گلخانه شود، آنجای از حمام که زیر آن خالی است ودر آن آتش می افروزند، حجره ای مر دواسازان را که داروها در آن میخشکانند. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

عرب خانه

(عَ رَ خَ)

نام یکی از دهستانهای بخش درمیان، شهرستان بیرجند و محدود است از طرف شمال خاوری به دهستان مؤمن آباد از باختر به دهستان قیس آباداز شمال به دهستان گل فریز. جلگه ای و کوهستانی و معتدل و محصول غلات است، مردم آن از ایلات خوزستانند که در زمان نادرشاه به این محل کوچانده شده اند. شغل اهالی زراعت و گله داری است و صنایع دستی آنان قالیبافی. این دهستان از 19 آبادی کوچک و بزرگ تشکیل شده است و 10598 تن تقریبی نفوس دارد. قراء مهم آن دهکده سهل آباد و مختاران است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 9)

لغت نامه دهخدا

نسق خانه

اداره ای که نسق چیان درآن گرد می آمدند (قاجاریه) : نسق خانه مبارکه

فرهنگ لغت هوشیار

گرم خانه

خانه ای که در زیر زمین برای سکونت در ایام سرما سازند، محلی که برای پرورش انواع گل و گیاه در آفتاب رو سازند و دیوار ها و سقف آنرا از شیشه کنند گلخانه، جایی از حمام که زیر آن خالی است و در آن آتش افروزند، حجره ای که دارو سازان دارو ها را در آن خشکانند

فرهنگ لغت هوشیار